در خصوص پارچه جودون چه می دانیم؟
متریال اولیه ای که برای بافت و تولید پارچه های جودون مورد استفاده قرار می گیرد، نخ های پنبه ای است. در واقع اساس و پایه پارچه های جودون همان نخ پنبه است که با دیگر نخ ها ترکیب می شود و پارچه های جودون متفاوتی را تولید می کند.
در مواردی پارچه جودون از ترکیب نخ های طبیعی و مصنوعی به وجود می آید. همین ترکیب های مختلف به بافت و ساختار پارچه طرح متفاوتی می بخشد. برخی انواع پارچه های جودون از ترکیب نخ پنبه و نخ لاکرا به وجود می آیند. در موارد دیگر این ترکیب ممکن است متفاوت باشد، برای مثال در برخی مواقع مطابق سفارش مشتری ممکن است نخ پنبه را با نخ پلی استر ترکیب کنند.
بر اساس نوع ترکیب نخ پنبه با یک نوع نخ دیگر، پارچه های جودون را با نام های دیگری نیز می شناسند. برای مثال در انواعی که نخ پنبه با لاکرا ترکیب شده است، به آن پارچه جودون لاکرا نیز می گویند.
در خصوص پارچه های جودن، چیزی که باعث تفاوت اساسی آن با پارچه های نخ پنبه می شود، نوع بافتی است که برای آن استفاده می شود. پارچه های جودون با بافت به خصوصی تولید می شوند و توسط دستگاه هایی بافته می شوند که اصطلاحا به آن دستگاه گردباف می گویند. این بافت ساختاری سوزنی و لوزی مانند را به بافت پارچه می بخشد.
پارچه های جودون بافت بسیار مقاوم و به خصوصی دارند. معمولا به دلیل ترکیب نخی که در بافت آن ها صورت می گیرد، این پارچه ها ضخامت بیش تری نسبت به پارچه های پنبه ای دارند. در نتیجه این پارچه ها برای مصارف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. مشخصات موجود در ساختار این پارچه آن را به گزینه بسیار مناسبی برای بافت و تولید انواع تی شرت کرده است که اصطلاحا آن ها را تحت عنوان تی شرت جودون می شناسیم.
دلیل اصلی استفاده از پارچه جودون برای تولید انواع تی شرت، ساختار مقاوم آن است که این مقاومت پارچه به دلیل ترکیب الیاف مصنوعی با طبیعی در بافت پارچه جودون است. کاربرد الیاف های ترکیبی از مشخصه ها و مزایای اصلی این پارچه ها به حساب می آید.
در پارچه جودون لاکرا که از ترکیب لاکرا با پنبه استفاده شده است، پارچه تولید شده خاصیت کشسانی بسیار بالایی پیدا می کند. همین خاصیت کشسانی باعث مناسب بودن آن برای تولید انواع تی شرت شده است.
